سخنان آیت الله سبحانی
قرآن بعد از انقلاب تا حدی شناخته شده و گام‌هایی در این زمینه برداشته شده است؛ نهج‌البلاغه نیز از قدیم مورد توجه بوده و ۵۰۰ شرح بر آن نوشته شده، ولی صحیفه به اندازه لازم مورد توجه نیست و باید جزء دروس اخلاقی حوزه قرار گیرد؛ زیرا اخلاق و عرفان اسلامی در این کتاب موج می‌زند.
دعاهای حضرت انواع و اقسامی دارد که برخی اعتقادی است؛ در زمان ایشان صحابه فریب خورده قضا و قدر را خیلی در ذهن مردم محکم کرده بودند و آن هم قضا و قدری که دست انسان را کاملا می‌بندد؛ یعنی قضا و قدرِ یهودی؛ البته ما به این مسئله قائلیم ولی قضا و قدری که دست و پای انسان را نبسته است؛ در چنین زمانی امام با روایاتش روشن کرد که قضا و قدر اینطور که تبلیغ می‌کنند نیست و ما می‌توانیم با خدا بدون واسطه سخن بگوئیم و تقدیر خود را عوض کنیم.
همچنین در زمان ایشان مسئله رویت خدا نیز مطرح بود که از یهود گرفته بودند، بنابراین اگر کسی بخواهد صحیفه را شرح دهد باید افکار و آراء آن دوره در نظرش باشد تا بتواند به درک درستی برسد؛ زیرا دعا، قضا و قدرشکن است مگر قضا و قدر حتمی مانند مرگ تمامی انسان‌ها زیرا خلود در دنیا نداریم.
حضرت در مسایل اجتماعی نیز مطالب زیادی دارد؛ برای مرزبانان دعا فرموده است اگرچه در بلاد اموی هستند ولی چون از مرز کشورهای اسلامی دفاع می کنند مورد توجه حضرت هستند.[1]
مکتب عالی تربیت:
آیت الله جعفر سبحانی، صحیفه سجادیه را مکتب عالی تربیت، درس زندگی و بسیار آموزنده معرفی کرده و درباره امام سجاد(ع) و اثر می نویسد: «…به تقاضای شرایط حاکم بر جامعه آن روز، از طریق دعا و نیایش توانسته است، جوهر عرفان و توحید را در قالب دعا ریخته و وظایف مسلمانان را در شدیدترین شرایط روشن سازد. آن شیفته دعا و نیایش، از طریق دعا به ما می آموزد که چگونه با خدا راز و نیاز کنیم و چگونه او را تنزیه بنماییم و چگونه درهای توبه را به روی خود بگشاییم و با جامعه به چه نحوی رفتار نماییم و راه نیکی به پدر و مادر و فرزندان و دوستان و همسایگان چیست؟ و سلوک انسان وارسته چگونه باید باشد؟ این کتاب به راستی یک مدرسه الهی است که همه نوع آموزش های اخلاقی، اجتماعی و سیاسی در آن هست و به یک معنا مکتب نمونه تربیت است که سید ساجدان با الهام از نیاکان و الهام الهی آن را پی ریزی کرده است.»
