چون محور بحث امروز در دعای امام سجاد سلاماللهعلیه هست من دوست دارم کلام را آغاز کنم با صلوات امام سجاد که از ناحیه مقدسه حضرت ابامحمد العسکری سلاماللهعلیه رسیده است: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ جَعَلْتَ مِنْهُ أَئِمَّةَ الْهُدَی الَّذِینَ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ اخْتَرْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ اصْطَفَیْتَهُ وَ جَعَلْتَهُ هَادِیا مَهْدِیّا اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ ذُرِّیَّةِ أَنْبِیَائِکَ حَتَّی یَبْلُغَ بِهِ مَا تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّکَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ.
با این عبارات من درواقع آنچه که خودم احساس میکنم از این عبارات این است که ما الان به پای دل رفتهایم در حرم محترم امام سجاد سلاماللهعلیه من با این عبارات خودم را الان در بقیع میبینم و کنار مزارهای مظلومی که این روزها در مقابل آفتاب سوزان نه شمعی نه چراغی و نه زائری خیلی دلگیر است آنچه خودمان را میتوانیم تسلی بدهیم این است که با گام معرفت نزدیک بشویم به این مزارهای نورانی و این مزارهای نورانی را با پای معرفت به آنها نزدیک بشویم و الا واقعش این است که هم فاصله مکانی زیاد داریم و هم فاصلهای معرفتی زیاد داریم و هم بیتوجهرکیهای ما به این امام مظلوم سیدالساجدین باعث شرمندگی مستمر و مضاعف ما است و هر چه که امکانات ما برای بیان حقایق و مطالب بیشتر بشود چه مدام دارد بیشتر میشود در این فضاهای مجازی این شرمندگی بیشتر و آزاردهندهتر و کشندهتر میشود انصاف این است که باید امروز را روز عرفه را فرصتی بدانیم برای اینکه این فاصلهی معرفتی را کم کنیم من ببخشید اگر این مقدمهای یک کمی طول میکشد و به نوعی نمیتوانم از واقعه دلم دست بردارم و خودداری کنم. سه سال پیش که اولین سفر حج من بود و بعد از آن هم دیگر توفیقی پیدا نشده وقتی رسیدم کنار ائمه بقیع گفتم اگر این مزارهای نورانی در اختیار هر جمع دیگری میبود هر جمع حاکمه دیگری میبود غیر از این جمع حاکمه فعلی سعودی کنار این چهار مزار چهار تا پژوهشکده دائر میکرد حداقل پژوهشکده امام مجتبی پژوهشکده امام سجاد پژوهشکده امام باقر پژوهشکده امام صادق و در هر یک از این پژوهشکدهها بساطهای علمی پهن میشد سفرهای علمی پهن میشد از آموزههای این چهار روح مقدس خب آنها که غرق در لجنزارهای کور جاهلی هستند از آنها انتظاری نیست اما از ما چرا اینهمه بیتوجهی هست؟ از ما چرا اینهمه سرسری گرفتن و نادیدهگرفتن هست؟ واقعاً توجیهی نداریم و لذا من در درجه اول شاکرم نعمت خداوند بزرگ را و بعدش هم ممنون سیدالساجدین هستم و در درجه بعد واقعاً باید تشکر کنم از استاد بزرگوار جناب آقای وافی که باعث شدهاند که من ناتوان هم بهاندازهی بضاعت ناچیزی بضاعت مزجات عرض ادب بکنم و لحظاتی را از امروز و دقایقی از امروز را با نام و یاد سیدالساجدین نورانی کنم این دو سه کلمه را لازم دیدم برای بیان عجز خودم از اینکه شکر این نعمت را نمیتوانم کنم همین مقدار کافی است…