درباره مؤلف
مؤلف کتاب مولانا محمد صالح بن محمدباقر قزوینی روغنی است. وی در عهد شاه عباس دوم و شاه سلیمان صوفی می‌زیسته و با شیخ حر عاملی، جلسی اول و دوم و دیگر علمای بزرگ این عصر معاصر بوده است. وی علاوه بر صحیفه سجادیه شرحی نیز بر نهج البلاغه نوشته است. محدث اُرموی درباره مؤلف می‌نویسد: «… مؤلف کتاب دارای مقام علمی و ادبی بوده است و از این روی انس خاص با کلمات امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب داشته است، و در این اثر [شرح نهج البلاغه] این انس و نتیجه این استیناس بوده است.»
درباره شرح
این شرح و ترجمه دربرگیرنده تمام دعاهای صحیفه سجادیه است. مؤلف رساله‌ای تحت عنوان احکام دعا داشته که در آخر همین شرح تصحیح و منتشر شده است. البته شرح بسیار مختصر است و بیشتر این کتاب را ترجمه دعاهای صحیفه سجادیه دربرگرفته است. زبان این اثر فارسی است.
این کتاب در سلسلة شروح علی الصحیفة السجادیة به عنوان جلد سوم با تحقیق استاد علی فاضلی توسط انتشارات پژوهشکده باقر العلوم در قم چاپ و منتشر شده است.
