آیت الله نعیم آبادی نماینده سابق ولی فقیه در استان هرمزگان و امام جمعه بندرعباس در گفتگویی با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد بین‌المللی صحیفه سجادیه نکاتی را درباره اهمیت و ویژگی صحیفه سجادیه بیان کرد. آنچه در ادامه می‌خوانید چکیده‌ای از سخنان ایشان است:
ما دو صحیفة سجادیه داریم که مورد قبول جهان تشیع می باشند. یکی زیدی ها دارند و یکی شیعیان دوازده امامی. صحیفه ای که آنها دارند، دعاهایش کمتر است و صحیفة ما دعاهایش بیشتر است و این که می گویند صحیفة کامله سجادیه، از این جهت است که این صحیفه نسبت به آن، کامل تر است.
جایگاه صحیفه در بین آن عالمانی که با صحیفه ارتباط داشتند و با صحیفه کم و بیش زندگی کردند، هم در جهان تشیع و هم در جهان اسلام، جایگاه بسیار رفیعی است و این یک ضعف است که ما این ذخیرة عظیم اسلامی و زبور آل محمد صلی الله علیه وآله را به جهان عرضه نکردیم. صحیفه هرجایی رفت، در بلندای عظیمی از دانش و فصاحت و بلاغت قرار گرفت و انسان ها را خیره کرد.
ابن جوزی می گوید: «اگر امام سجاد علیه السلام نبود، مسلمانان هنگام نیازهایشان، نمی دانستند با خدا چگونه صحبت کنند. امام سجاد علیه السلام یاد داد که اگر می خواهید از خدا طلب آمرزش بکنید، چه جور حرف بزنید؛ اگر باران می‌خواهید، چه جور حرف بزنید و هنگام خوف، چه جور حرف بزنید».
آیت الله مرعشی نجفی نامه ای همراه با صحیفه ای برای طنطاوی، مفسر معروف فرستاد و او در پاسخ نوشت: «نامه ای گرامی، مدتی پیش به ضمیمه کتاب صحیفه از کلمات امام زاهد اسلام، علی، زین العابدین، ابن امام حسین شهید و ریحانة مصطفی رسید. کتاب را به دست تکریم گرفتم و آن را کتابی یگانه یافتم که مشتمل بر علوم و معارف و حکمت هایی است که در غیر آن، یافت نمی شود. حقاً از بدبختی است که ما تاکنون به این اثر گران بهای جاوید که از میراث های نبوت و اهل بیت علیهم السلام است، دست نیافته ایم. من هرچه در آن مطالعه و دقت می کنم، می بینم که آن بالاتر از کلام مخلوق و دون کلام خالق است. راستی چه کتاب کریمی است! خدا شما را در برابر این هدیه، بهترین پاداش بخشد و به نشر علم و هدایت، موفق و مؤید بدارد و شما سزاوار این کارید».
مرحوم عمادزاده می گوید: پاستور اعتراف کرد که میکروب را من از طریق صحیفة سجادیه کشف کردم. پاستور می‌گوید: وقتی بیماری وبا افراد زیادی را تلف کرد، من هر جا گشتم این میکروب را نیافتم؛ تا عاقبت در سخنی از یکی از پیشوایان جهان اسلام که وقتی در حق کافران نفرین کرد و گفت: خدایا! آب های اینها را به وبا آلوده کن. من از این سخن فهمیدم که هر خبری هست، در آب است و سرانجام، من میکروب را در آب یافتم.
نهج البلاغه به «اخ القرآن» (برادر قرآن) و صحیفه به «اخت القران» (خواهر قرآن)، مشهور است. ما باید این کتاب ارزشمند را به جهان، عرضه کنیم و در جامعة خودمان هم آن را ترویج کنیم.
فیض الاسلام هم با شرح نهج البلاغه اش، که آن را در دسترس قرار داد. و هم شرح صحیفة سجادیه اش که از دقیق ترین ترجمه های صحیفه سجادیه است، خدمت بزرگی انجام داد. من می توانم بگویم که غیر از ترجمة شعرانی، ترجمة مرحوم فیض الاسلام، صحیح ترین ترجمه هاست. او صحیفة کنار رفته را در دسترس مردم قرار داد.
ارتباط با صحیفة سجادیه، به انسان، معنویت می بخشد و به نقل مجلسی اول، برخی به برکت این کتاب، مستجاب الدعوه شدند؛ به طوری که در اصفهان در گذشته این اتفاق روی داد. وی می گوید: من از برکات این صحیفه، توفیق های زیادی را به دست آوردم و اینها همه اش از برکات این کتاب مبارک بود.
دیدگاه بنده این است که نباید به ترکیب صحیفة سجادیه و نهج البلاغه دست بزنیم. بعضی از فضلا و حتی شاید بعضی از بزرگان آمدند همه دعاهای امام سجاد علیه السلام را به صحیفه اضافه کردند. همچنین نسبت به نهج البلاغه هم این کار را کردند. این کار، کار درستی نیست. نهج البلاغه، همان مجموعه سخنانی است که شخصیتی مثل سید رضی آن را برگزیده، مثلاً در یک خطبه می گوید: این، بخشی از این خطبه است که در نهج البلاغه ذکر شده است. این باعث می شود که بحث ها یک مقداری مخلوط بشود. صحیفه باید به عنوان صحیفه، خودش چاپ و شرح بشود؛ بدون کم و زیاد کردن.
در پایان از کاری که شروع شده، بنده به سهم خودم تشکر می کنم و از خدا می خواهم که مجموعه ای را که در جهت ترویج صحیفه قدم برداشته اند، مورد عنایت قرار بدهد و همة ما بتوانیم دین خودمان را نسبت به این حق ضایع شده، ادا کنیم و صحیفه، این زبور آل محمد صلی الله علیه وآله را بتوانیم به همه جهانیان عرضه بداریم و از برکات این صحیفه، بهره مند شویم و یقیناً یکی از راه های هدایت انسان ها به اسلام، همین صحیفه خواهد بود.
